Zespół cieśni nadgarstka, a praca biurowa 

W dzisiejszych czasach coraz więcej osób wykonuje pracę biurową, która wymaga wielogodzinnego siedzenia przed komputerem. Dużej części społeczeństwa, taka forma wydaje się jako bardzo komfortowa. Jednakże praca biurowa, mimo tego, że jest oceniania jako wygodna, może prowadzić do różnego rodzaju dolegliwości, w tym do zespołu cieśni nadgarstka. 

Zespół cieśni nadgarstka to schorzenie, które dotyka coraz większą liczbę osób, zwłaszcza tych pracujących w biurze. Chociaż zwykle występuje u osób starszych, to w ostatnim czasie coraz częściej diagnozowany jest u młodszych pracowników. W niniejszym artykule omówimy, czym jest zespół cieśni nadgarstka, jakie są jego objawy, a także jakie są skuteczne metody leczenia i zapobiegania temu schorzeniu. 

Czym jest zespół cieśni nadgarstka?

Zespół cieśni nadgarstka to schorzenie, w którym dochodzi do ucisku nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka. Ucisk powoduje zaburzenia w czuciu i ruchu, a także ból. Zaburzenie to może powodować dosyć mocny ból dłoni i nadgarstka, drętwienie i mrowienie palców i dłoni.  Zespół cieśni nadgarstka występuje, gdy nerw pośrodkowy jest ściskany, gdy przechodzi przez wąskie przejście w nadgarstku zwane cieśnią nadgarstka. 

Przyczyną zespołu cieśni nadgarstka są różne czynniki, takie jak urazy, choroby układu krążenia, choroby reumatyczne, a także nieprawidłowe pozycje ciała. Zespół cieśni nadgarstka jest również definiowany jako stan chorobowy powstały w wyniku długotrwałego ucisku nerwu. Dolegliwości dotyczą na ogół ręki dominującej, która jest regularnie przeciążona wykonywaniem powtarzających się czynności.

Choroba to nie zawsze powstaje jednak tylko poprzez siedzący tryb pracy. Do czynników sprzyjających powstawaniu zespołu cieśni nadgarstka zalicza się również:

• • nadmierną  masę ciała,

• • zaawansowany wiek,

• • złamania kości,

• • choroby reumatyczne

• • zaburzenia hormonalne,

• • zaburzenia naczynioruchowe czy mięśniowo-szkieletowe.

Zespół cieśni nadgarstka może być chorobą zawodową, na którą przede wszystkim narażone są osoby piszące przez długi czas na maszynie, klawiaturze lub posługujące się myszką. Choroba ta może powstać w wyniku przeciążenia kończyny także u osób grających na instrumentach klawiszowych.

Objawy zespołu cieśni nadgarstka

Zapewne zastanawiasz się teraz czy faktycznie jest to choroba, której trzeba się bać i może mieć poważne objawy, czy po prostu przestroga przed nadmiernie siedzącym trybem życia? Zespół cieśni nadgarstka to bardzo poważna choroba, która posiada wiele objawów. Wspomniany wcześniej ból czy też drętwienie i mrowienie w obrębie nadgarstka, dłoni i palców to nie jedyne objawy, których możemy się spodziewać.

Do najczęściej występujących objawów zalicza się przede wszystkim:

• • osłabienie siły chwytu,

• • utrudnione zaciśnięcie ręki w pięść,

• • zanik mięśni kłębu kciuka,

• • ograniczenie ruchów dłoni,

• • brak precyzji w wykonywaniu ruchów dłonią,

• • wypadanie przedmiotów z dłoni,

• • dodatni objaw Phalena, który powoduje nasilenie parestezji podczas kilkusekundowego zgięcia stawu promieniowo-nadgarstkowego.

Objawy te mogą się nasilać w nocy lub podczas wykonywania powtarzających się ruchów, takich jak pisanie na klawiaturze komputera.

Leczenie zespołu cieśni nadgarstka

Leczenie zespołu cieśni nadgarstka zależy od stopnia zaawansowania choroby.

Ze względu na stopień rozszerzania się choroby, leczenie zespołu cieśni nadgarstka może mieć charakter zachowawczy lub operacyjny. W pierwszym przypadku polega na usunięciu czynników odpowiedzialnych za powstanie neuropatii. Ważną rolę odgrywa farmakoterapia – przyjmowanie witaminy B6, leków o działaniu przeciwzapalnym, a niekiedy wykonywanie iniekcji kortykosteroidami bezpośrednio do tkanek objętych patologicznym stanem.

Leczenie zachowawcze obejmuje także czasowe unieruchomienie nadgarstka – odpowiednio dobrane zaopatrzenie ortopedyczne może powodować redukcję dolegliwości. Natomiast w przypadku zaawansowanej choroby, konieczne może być zastosowanie zabiegu operacyjnego, który polega na uwalnianiu ucisku na nerwie pośrodkowym w kanale nadgarstka. Z takich przypadkach wykonywane jest operacyjne przecięcie troczka zginaczy i odbarczenie nerwu. Zabieg może mieć charakter klasyczny lub endoskopowy. Metoda klasyczna w porównaniu do endoskopowej podczas operacji daje lekarzowi lepszy obraz nerwu i możliwość lepszego dostosowania leczenia. Po zabiegu operacyjnym wdraża się postępowanie usprawniające.

Rehabilitacja po leczeniu zespołu cieśni nadgarstka

Samo wykonanie operacji nie jest w stanie przywrócić pełnej sprawności nadgarstka, jednakże można poprawić efekty, decydują się na rehabilitację. 

Rehabilitacja po leczeniu zespołu cieśni nadgarstka jest niezwykle ważna, ponieważ pomaga w przywróceniu pełnej sprawności ręki i uniknięciu nawrotu choroby. Zwykle obejmuje ona ćwiczenia wzmacniające mięśnie i poprawiające koordynację ruchową, a także masaże i zabiegi fizykalne, takie jak elektroterapia czy laseroterapia. 

Pacjentom, którzy poddawani są operacji, rehabilitacje są zalecane przez lekarzy, ponieważ cieszą się znacznie większym odsetkiem wyleczenia choroby, niż przypadki tylko  po samej operacji. 

Jak zapobiegać powstawaniu zespołowi cieśni nadgarstka?

Nieleczony zespół cieśni nadgarstka może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak trwałe uszkodzenie nerwu pośrodkowego, osłabienie mięśni ręki i trudności w wykonywaniu precyzyjnych ruchów. Dlatego też bardzo ważne jest, aby nie lekceważyć objawów zespołu cieśni nadgarstka i zwrócić się do lekarza w celu diagnostyki i leczenia.

Wielu ludziom wydaje się, że problem ten nie jest aż tak duży i że można go zbagatelizować. Niestety,  brak zapobieganiu rozwojowi tej choroby sprawi jedynie, że objawy się pogłębią i może okazać się, że później jedynym możliwym rozwiązaniem tej sytuacji będzie tylko operacja.

Aby zapobiec zespołowi cieśni nadgarstka warto wprowadzić kilka zmian w stylu pracy. Przede wszystkim, należy dbać o ergonomię miejsca pracy 

 i wykorzystywać odpowiednio dostosowane krzesło i biurko oraz monitor komputera ustawić na odpowiedniej wysokości. Wskazane jest również stosowanie specjalnych klawiatur, które zapobiegają nadmiernemu uginaniu nadgarstków, czy też zadbanie o podkładki ergonomiczne pod nadgarstek podczas pracy z myszką. 

Oprócz ergonomii pracy, w profilaktyce zespołu cieśni nadgarstka kluczowe są także następujące czynniki:

• • leczenie chorób podnoszących ryzyko powstania zespołu cieśni nadgarstka,

• • redukcja nadmiernej masy ciała,

• • wykonywanie ćwiczeń wzmacniających mięśnie dłoni.

Ćwiczenia wzmacniające mięśnie dłoni nie muszą być skomplikowane. Ważne, aby były stosowane regularnie, ponieważ tylko ciągłość działania jest w stanie zapewnić nam pożądane efekty. 

Ważne jest także regularne wykonywanie ćwiczeń rozciągających mięśnie przedramienia, które pozwolą na zmniejszenie napięcia mięśniowego i zmniejszenie ryzyka ucisku na nerw pośrodkowy.

Masz problem z systematycznością i zastanawiasz się, w jaki sposób możesz wdrożyć w życie proste zwyczaje, które zapobiegną powstawaniu zespołu cieśni nadgarstka, ale tym samym nie zabiorą Ci zbyt dużej ilości czasu i energii?

W łatwy sposób możesz pomóc sobie wyrobić nawyk dbania o swoje nadgarstki i robienia krótkich ćwiczeń i przerw. Skup się na wyborze innowacyjnego rozwiązania, które będzie odpowiednio dostosowane do Twoich potrzeb. 

Przychodzimy z pomocą i przedstawiamy kluczowe rozwiązania, które zostaną indywidualnie dopasowane do Twoich potrzeb. 

Oferujemy program osobistego Asystenta Zdrowia, który pomoże dokonać tego, co w pojedynkę może być bardzo trudne a często niemożliwe. Aplikacja oferuje coachingi, które umożliwiają szybki kontakt ze specjalistami. Profesjonalni specjaliści pozwolą Ci utrzymać nawyki związane ze zdrowiem, nad którymi chcesz popracować.  Regularne niewielkie nawyki potrafią przyczynić się do osiągnięcia ogromnych efektów! Aplikacja pomoże Ci w Twoich nowych nawykach. Coachowie będą ustalać z Tobą nowe ćwiczenia i dbać o Twoje postępy, a także zapewnią Ci wsparcie w razie problemów!