Różne spotkania – to samo uczucie.
Kiedy kogoś spotykasz, w rozmowie niemal zawsze pojawi się temat pracy. Prędzej czy później pojawi się pytanie: „Więc czym się zajmujesz?” lub „Gdzie pracujesz?”. Wiele osób naprawdę nienawidzi tych pytań. Każdy jest świadomy, że praca to praca i niezależnie od zajmowanego stanowiska, nikt nie powinien się wstydzić tego co robi. Ale ostatecznie i tak czuje się ten nieprzyjemny ścisk w gardle lub brzuchu.
W tym artykule udowodnimy Ci, że naprawdę nie masz powodu do wstydu i podpowiemy jak się pozbyć tego nieprzyjemnego uczucia, które się pojawia wraz z pytaniem o zawód.
Jeśli czujesz dysonans między tym, co robisz, a tym, kim jesteś, prawdopodobnie uważasz, że pytanie o Twoje samopoczucie Cię nie dotyczy. Kiedy wykonujemy pracę, która jest zgodna z naszą tożsamością i wartościami, rozmowa o tym co robisz na co dzień jest łatwa i przyjemna. Ale jeśli nie jest to coś, w co wierzymy w 100%, mogą pojawić się niezręczne uczucia wstydu lub zakłopotania.
Powołanie a rzeczywistość.
Ludzie pracując w dziedzinie, którą kochają i którą się interesują najczęściej myślą o celu, znaczeniu, powołaniu, powołaniu, misji i o znaku, który chcesz pozostawić na świecie. Niemal każdy dorastając planował pracować w dziedzinie, która g0 nakręca. Ale praca to nie tylko to. Chodzi też o płacenie rachunków. Wiązanie końca z końcem. Chodzi też o znalezienie sposobu na zdobycie rzeczy, których potrzebujesz w życiu. Praca jest również tym, co robisz, aby przetrwać. I nie ma w tym nic złego.
To co robisz wiele znaczy.
Pracując, gdzie pracujesz musisz być świadomy/a, że to co robisz prowadzi do czegoś konkretnego. Postaw sobie pytanie: czy czujesz dumę z robienia tych rzeczy? Niezależnie od odpowiedzi następne zdanie powinno brzmieć: zaprowadziło lub zaprowadzi mnie to tam, gdzie jestem dzisiaj lub gdzie chcę w przyszłości być.
Jeśli pracujesz, to znalazłeś/aś sposób, by przetrwać. I to już jest dużo. Więc dość ze wstydem z pracy i kariery. Nie masz powodu wstydzić się swojej pracy!
Jak odpowiedzieć bez wstydu, gdy ktoś pyta, co robisz.
Może brzmieć to ciężko, ale kiedy ktoś pyta, co robisz, odpowiedz wprost. Nie cofaj się przed własnymi słowami. Musisz mieć w głowie, że to jest Twoja praca. Nie określa ona Twojej wartości jako człowieka. Nie przekreśla ambicji, wiedzy i osobowości. Powiedz, co robisz, bo naprawdę nie masz czego się wstydzić.
Źródło wstydu w pracy.
Z psychologicznego punktu widzenia wstyd jest wynikiem dysonansu między Twoimi standardami a Twoimi działaniami. Między tym co robisz, a kim chcesz być. Wstyd za swoją pracę jest wynikiem wykonywania pracy, która w jakiś sposób jest poniżej Twoich standardów. Pomocne może być posiadanie dla siebie wysokich standardów — mogą one zmotywować Cię do osiągnięcia wielkości w Twoim życiu i pracy.
Zatem czy to nieprzyjemne uczucie nie jest przypadkiem dobrym znakiem? Chcesz się rozwijać, chcesz się zmienić i wspinać do swoich celów. Wciąż się zmieniasz. Wciąż się rozwijasz. I z tego należy być dumnym. Nie ma w tym nic złego.
Wszystko jest w trakcie, wszystko gdzieś się zaczyna.
Każda firma z listy Fortune 500 zaczynała od niedopracowanej koncepcji. Każdy duży ruch zaczynał się od małego. Każda osoba, którą podziwiasz, musiała do tego jakoś dojść. Wszyscy jesteśmy niedokończeni. O to chodzi. Proces jest tym, co tworzy historię.
Jeśli masz wielkie marzenia, oznacza to, że Twoje życie nie jest wszystkim, czym mogłoby być. I o to chodzi. Jest taka możliwość! Nie ma znaczenia, gdzie jesteś teraz. To miejsce wyjścia. To kolejny krok w procesie. Liczy się to, że jesteś jego właścicielem. Następnym razem, gdy ktoś zapyta, co robisz, weź głęboki oddech, pamiętaj, że to co robisz jest wystarczające. A potem nawiąż stały kontakt wzrokowy i powiedz, bez wstydu, poczucia winy lub tego skręconego uczucia „nie mogę się doczekać zmiany tematu”.
